Elke maand gratis nieuwsbrief:

Nieuw-Weerdinge doneert 1500 euro voor OekraĆÆense weeskinderen

13 mei 2022
Ksenia - algemeen, OekraĆÆne, Zij zagen oorlog
Nieuw-Weerdinge doneert 1500 euro voor OekraĆÆense weeskinderen navolgend aan theatervoorstelling zij zagen oorlog

Leven is een kwestie van onvoorwaardelijk liefhebben. Dat is in deze tijd waarin de grote ‘IK’ centraal staat best lastig. Veel mensen geven bovendien af op de jeugd. Die zou verwender en egoĆÆstischer zijn dan welke andere generatie dan ook. In Noord-Oost Drenthe maakte ik het tegenovergestelde mee. Tientallen kinderen die zelf besloten om heel veel tijd en energie te besteden aan mensen die ze niet kennen en nooit gaan zien, maar dus wel liefhebben. De jeugd van Nieuw-Weerdinge doneert 1500 euro voor OekraĆÆense weeskinderen

Terug in Nieuw-Weerdinge

Op 11 mei was ik terug in Dorpshuis De Badde. In april dit jaar speelde ik daar op de bevrijdingsherdenking mijn theatervoorstelling ‘Zij zagen Oorlog’. Ik was er nu op uitnodiging en de bijeenkomst raakte me enorm.

Actrice Ksenia Marasanova neemt de cheque in ontvangst.

Op 7, 8 en 9 April 2022 stond Nieuw-Weerdinge stil bij de bevrijding van de regio door de Poolse Eerste Pantserdivisie in 1945. Er was een herdenkingsdienst en om het verhaal door te geven waren er interviews met inwoners die het toen meemaakten. Ik speelde in De Badde ‘Zij zagen Oorlog’. En schoolkinderen ontplooiden uit zichzelf allerhande activiteiten om geld in te zamelen voor OekraĆÆne en haalden daarmee 1500 euro op!

Kinderen in actie voor OekraĆÆne

Het comitƩ 75 jaar Vrijheid Nieuw-Weerdinge wist dat ik alle baten van mijn voorstellingen aan kleinschalige projecten doneer. Dat zijn projecten waar overheden geen prioriteit aan kunnen geven. Hun focus ligt op huisvesting, voeding en medische hulp. De kleinschalige projecten die wij ondersteunen helpen kinderen met onderwijs in tekenen, schilderen en muziek. In overleg besloot comitƩ alle opbrengsten van de activiteiten van de schoolkinderen uit Nieuw-Weerdinge te doneren aan de spaarpot die ik de afgelopen maanden bij elkaar speelde.

In haar dankwoord stond actrice Ksenia Marasanova stil bij de offers die anonieme mensen maakten om Nederland haar vrijheid terug te geven.

Ik was onthutst toen ik het hoorde en de uitreiking van de cheque raakte me tot in het diepste van mijn ziel. Tijdens de herdenking stonden de schoolkinderen stil bij jonge mensen die bereid bleken hun leven te offeren om inwoners van een land waar ze wellicht nog nooit van gehoord hadden hun vrijheid terug te geven. De jeugd van Nieuw-Weerdinge besloot daarop zich belangeloos en vrijwillig in te zetten voor mensen die zij niet kennen.

Dat vind ik meer dan leuk of goed. Zulke jonge mensen maken de wereld een stukje mooier. Daar moet je intens van genieten en dat mag je ontroeren.

En daarom moeten wij ‘grote mensen’ besluiten om er niet zo’n puinhoop van maken.

In het Nieuwsblad van het Noorden stond een mooie reportage van de prestatie van de jonge mensen uit Nieuw-Weerdinge.

Deel dit:

Hallo Oscar en Oma Rozerood!

10 mei 2022
Ksenia - algemeen, Theaterstuk Oscar en Oma Rozerood
Hallo Oscar en Oma Rozerood! Links het decor van theatervoorstelling Oscar en Oma Rozerood, rechts de spullen van toneelstuk Zij zagen Oorlog.
Links: een deel van het decor van Oscar en Oma Rozerood. Rechts Zij zagen Oorlog.

Ik liep vannacht de opslag binnen met stukken van het decor van ‘Zij zagen Oorlog’ in de hand. Bij de deur stonden de spullen van mijn volgende voorstelling. Hallo Oscar en Oma Rozerood! En toch had ik een wat dubbel gevoel.

Gisterenavond kwam ik thuis na de laatste voorstelling van de reprise tournee van ‘Zij zagen Oorlog’. De reacties waren geweldig. Terwijl ik nog zweefde op de energie van de bezoekers pakten we de auto uit en brachten we decor en de techniek naar binnen.

In die mood zette ik de spullen van ‘Zij zagen Oorlog’ naast dat van ‘Oscar en Oma Rozerood’. En toen overviel met dat gevoel van afscheid me, om direct vervangen te worden door een nieuw begin. Dat was best een apart gevoel.

Na ruim twee jaar spelen gaat ‘Zij zagen Oorlog’ naar de werkplaats om opgeknapt te worden voor festivals en wie weet wat nog meer. Ik nam voor even afscheid van de personages die ik speel, hun outfits en emoties.

‘Oscar en Oma Rozerood’ staat vooraan bij de laaddeur. De komende 30 maanden gaat die voorstelling mijn leven bepalen. 9 juni is de premiere in Amsterdam, want ik speelde eind vorig jaar al diverse try-outs.

Vandaag had ik een vrije dag en ging ik zwemmen met mijn dochter en vrienden. Morgen beginnen de repetities voor ‘Oscar en Oma Rozerood‘ en daar heb ik heel veel zin in.

Deel dit:

De koffer uit toneelstuk Zij zagen Oorlog

7 mei 2022
Ksenia - algemeen, Zij zagen oorlog
De koffer uit toneelstuk Zij zagen Oorlog maakte de processen tegen nazi-criminelen in Leningrad mee.
De koffer bij het holocaust-monument in hartje Berlijn.

Een koffer staat voor een reis. Een vlucht of een nieuw begin. Eenieder die mijn voorstelling gezien heeft, die weet dat de koffer beide rollen in mijn toneelstuk Zij zagen Oorlog speelt. Maar er zit ook een heel persoonlijk kantje aan deze specifieke koffer en dat leg ik graag uit.

We kennen de processen tegen de naziā€™s aan het einde van de oorlog in Neurenberg. Ze zijn gefilmd, goed gedocumenteerd en prachtig geduid. Veel minder bekend zijn de processen tegen de naziā€™s in het oosten van Europa.

Bijna iedere grote stad in de USSR hield haar eigen rechtszittingen op het moment dat het uitkwam en dat waren grote openbare evenementen, niet zelden theatrale tribunalen. In mijn geboortestad Charkiv was de eerste zitting al een paar maanden nadat de nazi’s voor de laatste keer waren teruggetrokken. Er was geen stromend water en elektriciteit, maar wel een rechtbank met een galg. In december 1943 werden drie nazi’s en Ć©Ć©n handlanger ter dood veroordeeld en direct opgehangen en dat was slechts het begin …

Pas na het eind van de oorlog waren er ook processen in Leningrad. Deze beperkten zich niet tot het gedrag van nazi’s bij de belegering van de stad, maar gingen over veel situaties in het oosten van Europa, tot en met Hongarije en voormalig JoegoslaviĆ« aan toe. In tegenstelling tot andere zittingen waren deze niet openbaar. Sterker nog, de notulen en opnames van die zittingen zijn nog altijd Russisch staatsgeheim.

Je mocht alleen bij de zitting aanwezig zijn als je daar voor je werk moest zijn. En daarvoor kreeg je een uitnodiging (lees: bevel) op naam. EĆ©n van die wetenschappelijke medewerkers die dat betrof was de broer van mijn oma aan wie ā€˜Zij zagen Oorlogā€™ is opgedragen, hij werkte voor het ‘wetenschappelijke bureau van de ussr’.

Deze koffer droeg hij altijd mee naar zijn werk. Hierin zaten zijn documenten, agenda, schrijfgerei en wie weet wat nog meer. Deze koffer maakte alle zittingen mee en ook de executies die daaruit voortkwamen.

Ik kende de koffer van de rommelzolder in het huis van mijn oma en ik wist een beetje van de achtergrond. Toen ik voor toneelstuk Zij zagen Oorlog een koffer nodig had, kon dat er uiteraard maar Ć©Ć©n zijn.

Meer over attributen die ik in ā€˜Zij zagen Oorlogā€™ gebruik: De bril.

Deel dit:

4 Mei in Wageningen

5 mei 2022
Ksenia - algemeen
4 Mei in Wageningen speelde ik Zij zagen oorlog, als onderdeel van de landelijk herdenking.

Op 4 Mei in Wageningen speelde ik ‘zij zagen oorlog’. Ik begon na dodenherdenking om 21.05 en eindigde voor het uitdelen van het ‘Vuur van de Vrijheid’ op het 5 Mei Plein. Woorden ontbreken me om aan te geven hoe eervol ik het vind dat ik in Theater Junushoff mijn voorstelling mocht spelen.

Marc-Robin Visscher kwam namens Nieuws en Co van NPO Radio 1 kijken bij de warming up en het stellen van het licht. Samen met hem nam ik de rekwisieten door. Hij maakte daar een prachtige reportage van die hier terug te luisteren is.

Deel dit:

Bewust keuzes maken

3 mei 2022
Ksenia - algemeen
Bewust keuzes maken betekent dat je moet nadenken. Wat doen we eigenlijk? En waarom?

Op 3 Mei in 1942 werd het dragen van de Jodenster in Nederland verplicht. De sterren werden geproduceerd door Textielfabriek De Nijverheid in Enschede.

Voor iedere Joodse Nederlander werden vier sterren gemaakt en het totaal zat rond de 570.000. Een ster kostte 4 cent en die moesten de Joden zelf betalen.

De fabriek stond onder leiding van een Duitse toezichthouder, maar het waren Nederlanders die de inkoop deden en de producten maakten. Het was een Nederlander die de boekhouding bijhield en de prijs van 4 cent bepaalde. Het was een Nederlandse controller die uiteindelijk de factuur stuurde.

Deze Nederlanders kozen ervoor om het opgedragen werk te doen. Ze zeiden geen ‘nee’.

Deel dit: