Elke maand gratis nieuwsbrief:

De paarse broek lost niet veel op

De paarse broek lost niet veel op

We vieren dit jaar 75 jaar vrijheid, omdat er in 1945 een einde kwam aan de tweede wereldoorlog. Bijna automatisch nemen we aan dat het daarna voor iedereen allemaal beter werd, maar dat is helaas niet het geval, want voor veel mensen werd het daarna nog slechter. 

Vraag maar eens aan iemand uit het oosten van Nederland hoe ze ’75 jaar vrijheid’ ervaren hebben. Met landgenoten uit het oosten van ons land heb ik het dan niet over Tukkers en Achterhoekers, maar over (oa.) Indo’s, Papoea’s en Molukkers. 

Een ander voorbeeld is homoseksualiteit, voor de oorlog een normale relatievorm maar na de oorlog verboten en in diverse landen strafbaar. In Engeland ging men zelfs zover dat verklaringen omtrent homoseksueel gedrag met geweld werden afgedwongen, waarna vier jaar (!) gevangenisstraf of chemische castratie volgde. 

Eén van de bekendste slachtoffers van dit beleid is Alan Mathison Turing. Deze wiskundige was in de tweede wereldoorlog verantwoordelijk voor het breken van de nazi-code, waardoor de geallieerden alle geheime communicatie begrepen en daarop konden anticiperen. Deze ontdekking door Turing wordt door velen gezien als de grootste prestatie van de geallieerden tijdens de oorlog, omdat deze de duur met twee jaar verkort heeft en zodoende voorkwam dat er nog eens 15 miljoen slachtoffers vielen. 

Zijn staat van dienst was echter niet voldoende om te bewijzen dat homoseksuele normale mensen zijn. Hij werd in 1952 opgepakt en chemisch gecastreerd, waardoor hij borsten ontwikkelde. 

Op 7 juni 1954 werd hij dood gevonden. Hij zou zichzelf vergiftigd hebben met cyanide, maar het bewijs hiervoor bestaat niet. 

Hij is mogelijk vermoord door de Britse geheime dienst omdat Turing teveel wist van codes en omgangsnormen (wie doet ‘het’ met wie) en daardoor een veiligheidsrisico was. Dat laatste moet je zien in de geest van de koude oorlog, waarin de Russische geheime dienst talloze hooggeplaatste Engelse bewindslieden chanteerde met informatie over hun homoseksuele activiteiten. 

De Engelse regering erkende pas in 2009 hun onfatsoenlijke gedrag en bood postuum excuses aan. Vier jaar (!) later verleende de koningin al (kuch) gratie en werd zijn veroordeling wegens homeseksualiteit uit de boeken geschrapt. 

Zo is het straatje schoon, maar daarmee is het probleem van handelen op basis van superioriteitsgevoelens natuurlijk niet opgelost. En dat doe je ook niet door een paarse broek aan te trekken.

Deel dit: