Zaterdag speelde ik in het kader van de Internationale dag van de Palliatieve Zorg mijn voorstelling Oscar en Oma Rozerood twee keer in Apeldoorn. Het was een geweldig weekend. Ik vond het spannend, want twee keer achter elkaar stond ik voor een zaal vol mensen zoals Oma Rozerood.

De middagvoorstelling speelde ik voor het eerst in daglicht. We kozen er bewust voor om de ramen van de prachtige doopsgezinde kerk niet te verduisteren. Tijdens de voorstelling brak de zon op precies het juiste moment door, alsof Oma Rozerood meekeek. Het projecteerde een prachtig patroon van het glas in lood in de voorstelling, een ervaring.

Ik vind het een ongelofelijke eer dat ik op die dag op die plek voor zulk publiek mijn “Oscar en Oma Rozerood” mocht spelen. Het werd een prachtige ode aan het leven voor mensen die, veelal als vrijwilliger, altijd met de ander bezig zijn.