Als maker heb je een gevoel, waar een idee omheen ontstaat en als je dat hebt uitgewerkt, dan wil je niets liever dan ermee naar het publiek. Je bent benieuwd naar de reactie van bezoekers. De energie in de zaal, de stilte en de ontladingen bepalen voor mij het succes van van de voorstelling. 

Tijdens de presentatie van het zoveelste album van de Rolling Stones vroeg een journalist aan Keith Richards of er een tournee zou komen. De markante gitarist bevestigde dat volmondig: “Het maken van een nieuwe plaat is verschrikkelijk veel werk. Lange dagen, veel schaven en pielen. Je doet het, zodat je op tournee kunt.”

De journalist dacht dat Richards daarmee de volle stadions bedoelde. Richard corrigeerde hem: “Nee, het gaat me om de reactie van bezoekers. Dat voel je alleen als je het live speelt, ook al staan er vijf mensen te luisteren.”

Nu ben ik zover dat ik hem begrijp. Een live-voorstelling is zoiets als een gesprek. Vanaf het podium breng ik iets en daarop komt een reactie, soms klein, soms groot. En die reactie draagt de show ergens naartoe. 

Na de voorstelling zoek ik de bezoekers altijd op. Ik ben razend benieuwd naar hun gevoel en reacties. De nazit is voor mij het hoogtepunt van iedere voorstelling. 

Soms neemt iemand de tijd om een recensie over theatervoorstelling Zij zagen Oorlog te schrijven. Zoals Martin van der Hooft die er op 13 april in Theater De Stoomfabriek in Dalfsen bij was. En ook in Heino schreef iemand een recensie over Zij zagen Oorlog.

Zij zagen Oorlog is nog tot 9 mei te zien in Nederland.