Een week geleden speelde ik Arum dem Fayer in de prachtige Synagoge van Zwolle. De afgelopen week kreeg ik daar via de mail en zelfs mondeling nog diverse reacties op. Dat doet me ontzettend goed. Het is voor mij niet een makkelijke voorstelling om te spelen, want ik moet nog altijd over een drempel heen.
Op de tafel in de woonkamer staan de gele bloemen die ik van de Zwolse Synagoge kreeg te genieten van de laatste prachtige zonnige dagen. Ze rekken zich uit en draaien mee met het zonlicht dat eerst van opzij komt en dan van voor op het huis schijnt. Een fascinerend proces, waar helaas voorlopig een eind aan komt ,want de radio vertelt me dat het weer omslaat.
Ik geniet er niet minder om. Nederland blijft een heerlijk land, waar ik nog altijd min of meer mezelf kan zijn. Het is niet perfect, maar daar zijn we zelf bij en dan moet ik mezelf maar wat vaker over die drempel helpen.